22 grudnia

 

O Królu narodów, przez nie upragniony; Kamieniu węgielny Kościoła, przyjdź i zbaw człowieka, którego utworzyłeś z prochu ziemi.

Tu znowu Stary Testament zgodnie współbrzmi z Nowym. Obraz ukształtowanego z gliny człowieka kieruje naszą myśl ku Księdze Rodzaju, także do Iz 64, 7, który to fragment pojawił się w tym roku w I niedzielę Adwentu. Król narodów - narodów pogańskich (znowu gentes) - to wypełnienie zapowiedzi Zachariasza (14, 9), który prorokuje o Panu jako o Królu całej ziemi (por. także Ps 47, 8) i Psalmu 96, 10: dicite in gentibus quia Dominus regnavit, mówcie wśród ludów [pogańskich], że Pan zakrólował. O upragnionym przez wszystkie narody Zbawcy pisze Aggeusz: veniet desideratus cunctis gentibus (2, 8).
Warto zwrócić uwagę, że ten zwrot pojawia się w liturgii IV niedzieli Adwentu i - w hymnie o świętej Dziewicy z oficjum czytań tekstów wspólnych (desideratus gentibus cuius per alvum fusus est, upragniony przez narody przez Jej łono przyszedł). Kamień węgielny, jednoczący całą ludzkość, to z kolei obraz z Listu do Efezjan 2, 14 i 2, 20 - tym kamieniem jest Chrystus, na Nim opiera się cała budowla Kościoła. A Paweł z kolei obraz tego kamienia wziął z Psalmu 118: Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym. Kamień jako część budowli - glina, z której Pan uformował człowieka, może budzić skojarzenia z cegłą, użytą do tej budowli.

Łk 1, 46-56

Maryja wyraża swoją wdzięczność wobec miłosierdzia Boga. Bóg wypełnił słowa proroków i napełnił Słowem Maryję. Jej odpowiedzią jest hymn uwielbienia. Czy pamiętasz, że także przez Ciebie Bóg wypełnia swoje obietnice? Czy chce przez Ciebie, Twoje życie pisać historię zbawienia?