"A Słowo stało się Ciałem i rozbiło namiot między nami".

 

"Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno" (Mt 17, 14 ; Mk 9, 2).

"W jakieś osiem dni po tych naukach" (Łk 9, 2).

Przemienienie Pańskie następuję po Wyznaniu Piotra, które przypada na wielki dzień pojednania, w które (JEDEN RAZ W ROKU !!!) arcykapłan wypowiadał uroczyście w świątyni, w miejscu Świętym Świętych, imię JHWH. 

Więc wyznanie Piotra w Jezusa jako Syna Boga żywego zyskuje tu głębszy wymiar.

Wielkie święto Pojednania - Jom Kippur - trwało 6 dni, po nich obchodzi się przez cały tydzień - Święto Namiotów (Sukkot). Stąd podane daty przez Ewangelistę Mateusza, Marka i Łukasza byłyby zgodne.

Święto Namiotów ma trzy wymiary charakterystyczne dla świąt żydowskich: przejęte od religii naturalnych; staje się świętem wspomnienia zbawczych czynów Boga w historii; i prowadzi do nadziei na definitywne ocalenie.

Przez motyw wylania wody chciano ubłagać pożądany deszcz w kraju, stało się świętem wspomnienia wędrówki Izraela przez pustynię, gdzie Izraelici mieszkali w namiotach (sukkot) (Kpł 23, 33). "Namioty nie tylko przypominały opiekę Bożą na pustyni, lecz co jest ważne, były także antycypacją Boskich sukkot, w których będą mieszkać sprawiedliwi. Więc to święto było związane znaczenie eschatologiczne".

Piotr poprzez Przemienienie widzi, że "rzeczywistości symboliczne, zapowiadane dotychczas w świątecznych obrzędach, teraz stały się rzeczywistością. Scena Przemienienia zwiastuje nadejście czasów mesjańskich". Stąd prolog Jana ozn. zainicjowanie ery mesjańskiej.

"A Słowo stało się Ciałem i rozbiło namiot między nami. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy" (J 1, 14).